Czasami nie trzeba ruszać się nawet z utartych dobowych szlaków, by wzbogacić swoją kolekcję ;-). W drodze z Kinoteki do pracy zajrzałem do warszawskiego Muzeum Techniki i wyszedłem z karteczką a na niej…

… jest wszystko co kocham. Taką nazwę też nosi przegląd piosenski turystycznej organizowany przez fundację Wojtka Szymańskiego we Wrocławiu, na który 24-25.11 udaliśmy się z Agnieszką. Górska fundacja oczywiście posiada a jakże także górską pieczątkę :-).

Nim jednak dane było mi odbić powyższą piecząteczkę – zaatakowałem obydwie informacje turystyczne zlokalizowane w Rynku… Niby stemple takie same, a jednak różne…

Tuż obok w ratuszu mieści się Muzeum Miejskie …

Kolejne pieczątki wpadły do kolekcji dopiero w niedzielę. Jakoś bez przekonania ruszyliśmy do pawilonu z Panoramą Racławicką… Bez problemu zdobywamy bilety, a po obejrzeniu arcydzieła w moim kajecie lądują kolejne odbitki :-).

Szczęśliwie bilet na Panoramę upoważniał nas do wstępu do Muzeum Narodowego – jakoś mnie ono nie powaliło, ale stempelek odbity być musiał ;-).

I na koniec prawdziwa uczta w Muzeum Poczty i Telekomunikacji – można sobie zdrowo porazitkować ;-).

Po zdanych egzaminach doktorskich poczułem gwałtowną potrzebę wyruszenia na górskie szlaki. Trochę konsultacji z Angim i sobotnim rankiem wysiadłem na dworcu w Ostrawie – nie musiałem się nawet z niego ruszyć, by pierwsze trofeum zasiliło moje zbiory :-).

Kolejne trofea lądują w zeszycie dopiero w ośrodku narciarskim Pustevny. Pierw z hotelu Tanečnica:

Także w naszym miejscu noclegowym – chacie Šumná odbijamy razitko:

Pozostawiamy graty i atakujemy bar przy stacji kolejki linowej…

… oraz restaurację Libušín

Rano wita nas mgła, w której o mało nie przeoczamy hotelu Radegast…

… i schodzimy do Rožnova pod Radhoštěm kończąc jakże udane łowy w Valašském muzeum v přírodě:

Los sprawił, że nie tylko zbieram odciski pieczątek, ale także czasem zdaża mi się coś zaprojektować samemu lub brać współudział w tworzeniu nowego stempla.

Pierwszą pieczątkę zaprojektowałem na przełomie 2011 i 2012 r. dla chaty warszawskiego SKPB w Teodorówce.

Druga pieczątka powstała już na rzecz mojej macierzystej organizacji – Polskiego Stowarzyszenia Miłośników Kolei. W duże mierze jej autorem był Kolega Emil Przybył – je nadawałem jej w sumie tylko ostateczną formę.

Myślę jednak, że to nie ostatni mój projekt :-).

Przed wyjazdem do Bułgarii wiedziałem, że o pieczątki w tamtejszych górach raczej trudno. Nie mniej jednak zostałem bardzo mile zaskoczony w miejscu naszego ostatniego noclegu w Starej Płaninie. W okienku schroniska Хижа „Козя стена” czekał na mnie taki rarytasik…

Od 2009 r. na trzecią dekadę lipca przypadają wypady z ex szwagierką Gosią – tym razem na cel zostały leżące na granicy czesko-słowackiej Jaworniki :-). Szybko ruszamy z Nowego Hrozenkowa na główny grzbiet pasma. Już pierwsze napotkane schronisko Chata Kohutka sugeruje, że wyprawa będzie bogata w trofea ;-).

Mijamy uśpiony już punkt IT. I uderzamy tym razem do chaty Javorka. A tu także eldorado ;-).

Potem jeszcze chata Spartak tylko z jedną pieczątką:

W końcu docieramy na noc do horskiego hotelu Portáš

Kolejny dzień spędzamy głównie po słowackiej stronie -jakąkolwiek cywilizację osiągamy dopiero w Kasarniach – tam też odbijamy pieczątki w horskim hotelu Hajenka…

i chacie Bačkárka:

Następnego dnia rozstajemy się Jawornikami. O dziwo na przełęczy Makowskiej razitka brak… Skręcam więc na chwilę w Vsacké Beskydy zahaczając o wieżę widokową na Czartaku i pobliski hotel górski Sůkenická, w którym jest też pieczątka wieży:

Kolejne pieczątki już pochodzą z Beskidu Śląsko-Morawskiego :-). Zaczynamy od słowackiego hotelu Bumbalka…

Po dłuższej chwili zaś mijamy już czeską Masarykovą chatę…

Chata Śnieżna niestety wita nas zamkniętymi drzwiami, choć widać, ze obiekt jest zasadniczo czynny. Pozostaje nam udać się na nocleg do słowackiej chaty Kminek…

Ostatniego dnia tradycyjnie się rozpaduje -deszcz, wobec czego wracamy do Polski z miedzylądowaniem w Chatce Skalanka.

Praca nad doktoratem niestety dość mocno w tym roku ograniczyła moją aktywność zbieracką. Na szczęście w dniu, w którym reprezentacja Polski grała na Euro z Czechami udaje się wyskoczyć nie gdzie indziej, tylko właśnie na pogranicze tych dwóch krajów…

Pierwszą pieczątkę oferuje już punkt IT w Mostach u Jablunkova :-).

Kolejne trofea w liczbie 4 sztuk są do zdobycia w Chacie Studeničné:

Nieopodal mieści się kolejne schronisko – chata Girova:

Ostatnią pieczątkę na trasie w Czechach można przybić w Chacie Bahenec:

W schronisku na Stożku pieczątka od lat się nie zmieniła…

W niedzielę wyruszamy dalej… Jak ostatnio tędy szedłem Lepiarzówka dopiero powstawała…

Na Soszowie zaś pojawiła się nowa pieczątka…

Konkurencja obok też dba o kolekcjonerów…

Wzór pieczątki wieży na Czantorii od lat pozostaje ten sam…

W pobliskiej chacie zaś mają kolejną wersję razitka 🙂

Kilkadziesiąt metrów dalej, już po polskiej stronie mieści się Koliba Ranczo oferująca dwie pieczątki :-).

Łowy były krótkie, za to jakże owocne ;-).

Z małymi przebojami i nie stąd, skąd miały być piecząteczki pierwotnie, ale jednak po raz pierwszy w tym roku z gór 🙂

Po dziennym sobotnim dojeździe szybkie podejście na Karkoszczankę i dwa nowe czerwone stempelki lądują w moim kajecie :-).

Rano po kostki, a czasami wyżej w śnieżnej brei docieram na przełęcz Salmpolską – tu szybka pieczątka z bufetu i autostopem zjazd do Bieska-Białej 🙂

A za dni kilka Pieniny i Bereśnik 🙂

Ponieważ przyszła odwilż na poszukiwanie stempelkowych trofeów tym razem ruszyłem na niziny – do Torunia. Na temat pieczątek turystycznych, jakie można sobie odcisnąć w tym grodzie zasadniczo interenet o dziwo milczy, tym bardziej więc budził się we mnie instynkt łowcy ;-).

Na pierwszy ogień poszło Muzeum Etnograficzne…

Kolejny etap poszukiwań stanowił Punkt Informacji Turystycznej…

Kolejne trzy trofea trafiły do mych rąk w Muzeum Okręgowym (zarówno w głównej siedzibie, jak i w domu M. Kopernika).

W Planetarium obecności stempla nie stwierdzono. Z pewnością jednak nie są to wszystkie pieczątki dostępne w Toruniu.

Stemple czy też pieczątki turystyczne stanowią miłą i nie zajmującą wiele miejsca pamiątkę z wycieczek. Sam zbieram ich odciski od 2001 r. Od tego czasu uzbierała się całkiem pokaźna kolekcja. Zainspirowany stroną „Syrioosha” postanowiłem także swój zbiór udostępnić w internecie. Pierwotnie była to galeria stempli turystycznych w moim profilu na Picasie. Niestety opcja ta nie ułatwiała sortowania stempli według krain geograficznych. W końcu 2011 r. po kilku miesiącach prób udało mi się wreszcie uruchomić niniejsze galerię i blog „Stemple turystyczne”, które mam nadzieję staną się inspiracją dla podobnych mi zbieraczy. Być może także nakłoni do kolekcjonowania nowe osoby.
Pozdrawiam
Ariel Ciechański